รู้จัก "เพื่อนทางจดหมาย" ผ่านวรรณกรรมเล่มแรกที่ใครได้อ่านเป็นต้องหลงรัก

ถึง เธอผู้อาศัยอยู่หลังเส้นขอบฟ้า 

ฉันคือยีราฟ 

อาศัยอยู่ในแอฟริกา 

ฉันมีชื่อเสียงว่าเป็นสัตว์ที่คอยาวมาก 

ช่วยเล่าเรื่องของเธอให้ฉันฟังหน่อย 

จาก ยีราฟ 

หากใครเป็นวัยรุ่นยุคเก้าศูนย์ ก็น่าจะคุ้นเคยกับการมี "เพื่อนทางจดหมาย" หรือ Pen Pal ที่บางครั้งส่งหากันในประเทศไทย หรือบางทีก็เป็นเพื่อนที่อยู่อีกมุมหนึ่งของโลกเลยก็มี เนื้อหาในจดหมาย แรกๆ ยังเป็นการแนะนำตัวเราให้เพื่อนรู้จักมากที่สุด จนเมื่อส่งตอบกันกลับไปกลับมา ข้อความในจดหมายจะค่อยๆ เชื่อมความสัมพันธ์ของคนไกลที่ไม่เคยพบหน้า ให้เหมือนว่ารู้จักกันมานาน ทุกครั้งที่ส่งจดหมายออกไป การรอคอยก็เริ่มต้นขึ้น ทำได้เพียงนับวันรอว่าเมื่อไหร่ เพื่อนที่อีกฝั่งจะตอบกลับมาเสียที และจะตอบกลับมาว่าอย่างไร 

มาถึงยุคสมัยนี้ การเขียนจดหมายกลายเป็นสิ่งที่หาพบได้ยาก ด้วยเทคโนโลยีที่ก้าวล้ำ ทำให้คนเราสามารถเชื่อมโยงถึงกันได้ในชั่วพริบตา สารจากมุมโลกหนึ่งถูกส่งถึงอีกมุมโลกหนึ่งได้ครบทุกมิติ ทั้งข้อความ ภาพ เสียง หรือแม้กระทั่งภาพเคลื่อนไหว จนทำให้เราแทบไม่ต้องรอคอยเหมือนอย่างสมัยที่ยังส่งจดหมายกันอยู่ 

แต่คงน่าเสียดาย ถ้าเด็กๆ รุ่นต่อไปจะไม่ได้สัมผัสรับรู้เสน่ห์ของการเขียนจดหมาย การอดทนรอคอย ทักษะที่กลับกลายเป็นว่าต้องมาฝึกฝนให้เกิดในเด็กรุ่นใหม่ วรรณกรรมเยาวชน "จดหมายจากคุณยีราฟ" และ "จดหมายจากครูวาฬ" จะเป็นสะพานเชื่อมพาเด็กๆ ไปพบกับโลกใบที่ข้อความบนแผ่นกระดาษเปี่ยมไปด้วยความหมาย มิตรภาพของคนที่ไม่เคยแม้แต่เห็นหน้า และคุณค่าของการรอคอยนั้นงดงามเสมอ 

เจ้ายีราฟผู้แสนหงอยเหงา ลองเขียนจดหมายแล้วฝากเจ้านกกระทุงส่งไปยัง "สัตว์ตัวแรกที่อยู่หลังเส้นขอบฟ้า" ส่วนครูวาฬผู้เฒ่าชรา เขียนจดหมายหลายสิบฉบับเป็นตั้งใหญ่ ฝากคุณแมวน้ำส่งไปในน่านน้ำแถวนั้น แล้วเฝ้ารอวันที่จะมีใครตอบจดหมายกลับมา เรื่องเล่าในหนังสือสองเล่มเริ่มต้นจากตรงนั้น ชวนให้เราติตตามต่อว่า จดหมายจะพาเราไปพบกันตัวละครใดอีกบ้าง เรื่องราวหลังจากนั้นจะเป็นอย่างไร จดหมายจะเชื่อมโยงมิตรภาพของเหล่าสัตว์ที่ตั้งต่างสายพันธุ์ ต่างวัย ต่างถิ่นที่อยู่ได้อย่างไรบ้าง 

ในด้านการนำเสนอ หนังสือสองเล่มนี้ถือเป็น "วรรณกรรมเล่มแรก" ที่เป็นวรรณกรรมขนาดคกะทัดรัด ความยาวไม่มากและไม่น้อยเกินไป เล่าเรื่องด้วยถ้อยคำที่สละสลวย เข้าใจง่าย แต่อ่านแล้วได้เพิ่มพูนคลังคำ มาพร้อมภาพประกอบดึงดูดสายตาให้เด็กๆ ได้จับจ้องระหว่างฟังเรื่องราวที่ยาวขึ้นจากหนังสือนิทาน จึงเหมาะเป็นอย่างยิ่ง ที่จะเชื่อมพาเด็กๆ นักอ่านนิทานตัวยง เขยิบเข้ามาสู่ประสบการณ์การอ่านวรรณกรรมครั้งแรก ในแบบที่ไม่ยากเกินไป ไม่น่าเบื่อ รู้ตัวอีกทีก็จะต้องภูมิใจใจตัวเองว่า นี่เราโตถึงขนาดอ่านวรรณกรรมจบเป็นเล่มแล้วเหรอเนี่ย 

นอกจาก "จดหมายจากคุณยีราฟ" และ "จดหมายจากครูวาฬ" จะเป็นสะพานเชื่อมเด็กๆ จากการอ่านนิทาน สู่โลกของวรรณกรรมแล้ว ในอีกด้านหนึ่ง เรื่องราวในหนังสือ ยังเชื่อมคนสองวัย ให้ได้เกิดบทสนทนาระหว่างกันในเรื่องการเขียนจดหมาย ที่เด็กๆ อาจนึกภาพไม่ออก แต่คนรุ่นพ่อแม่ผ่านมาอย่างไร เคยได้มีเรื่องประทับใจอะไรมาบ้าง 

เมื่ออ่านหนังสือสองเล่มนี้จบ จะทำให้เด็กๆ ทั้ง"อยากอ่านต่อ" และ "อยากเขียนบ้าง" เป็นพื้นฐานที่ดี ของการสร้างนักอ่าน และนักเขียน ตั้งแต่วัยเยาว์