เมื่อได้ยินคำว่า "โขน" เด็กรุ่นใหม่บางส่วนมักส่ายหน้าแสดงอาการปฏิเสธเนื่องจากคิดเอาเองหรือฟังตามๆกันมาว่าเป็นเรื่องเชย ล้าสมัย และชวนง่วงนอน อันเป็นอาการเดียวกับ "ปกป้อง" และ "น้ำใส" ตัวละครเอกในหนังสือ "วัยใสหัวใจโขน" เล่มนี้ แต่อาจต่างกันตรงที่ปกป้องมีจุดเปลี่ยนให้ได้เข้าไปเจาะลึกเรื่องราวต่างๆเกี่ยวกับโขนจนได้ซาบซึ้งถึงคุณค่าที่ซุกซ่อนอยู่ในพัสตราภรณ์ ถนิมพิมพาภรณ์ ท่ารำ คำร้อง ปี่พาทย์ และอื่นๆ ซึ่งได้ช่วยล้างความคิดผิดๆเกี่ยวกับโขนออกไปจนหมดสิ้น เรื่องราวของปกป้องและน้ำใสจากหนังสือเล่มนี้จะทำให้เกิดการศึกษาอย่างลึกซึ้งก่อนที่จะตัดสินใจหรือประเมินคุณค่าในแต่ละสิ่ง