อย่าให้ความโกรธครอบงำจนช้ำใจ

อย่าให้ความโกรธครอบงำจนช้ำใจ

 ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าความโกรธจะนำพาความขุ่นข้องหมองใจมาให้ เราก็ห้ามความโกรธไม่ให้เกิดขึ้นไม่ได้ หนำซ้ำบางเรื่องที่ต่อให้เวลาผ่านไปความโกรธที่ยังฝังใจก็ปะทุกลับขึ้นมาได้อีก พาให้จิตใจขุ่นมัวซ้ำๆ เจ็บแค้นเคืองโกรธจนวางไม่ลงกันเลยทีเดียว  แล้วจะทำอย่างไรดี  ต้องฝึกห้ามความโกรธอย่างนั้นหรือ  หนังสือเล่มนี้จะมาแนะนำวิธีจัดการความโกรธที่ปะทุกลับมาอีกครั้ง ครอบคลุมทุกความสัมพันธ์ ทั้งกับคนที่ทำงาน ครอบครัว คนรัก เพื่อน ไปจนถึงความโกรธที่เกิดขึ้นในสถานการณ์อื่นๆ ทั้งยังเผยวิธีระบายความทุกข์และสร้างความสุขที่จะช่วยให้รับมือกับความโกรธได้ดียิ่งขึ้น จากนี้ไป ต่อให้นึกหงุดหงิดโมโหขึ้นมาภายหลังก็ไม่ต้องถูกความโกรธครอบงำจนช้ำใจอีกแล้ว ใครที่ยังคงเจ็บแค้นเคืองโกรธ โปรดอ่าน!

จุดเด่น
- การแนะนำวิธีจัดการกับความโกรธทั้งกับคนที่ทำงาน ครอบครัว คนรัก เพื่อน และสถานการณ์อื่น ๆ ทำให้ผู้อ่านสามารถนำวิธีการเหล่านี้ไปปรับใช้ในชีวิตประจำวันได้
- การสร้างความสุขและการระบายความทุกข์ เผยวิธีระบายความทุกข์และสร้างความสุข ซึ่งเป็นแนวทางที่ช่วยให้ผู้อ่านสามารถรับมือกับความโกรธได้อย่างมีประสิทธิภาพ ทำให้จิตใจไม่ถูกครอบงำด้วยความโกรธจนช้ำใจ
- การให้ข้อคิดและแนวทางปฏิบัติที่ชัดเจนเข้าใจถึงความสำคัญของการควบคุมอารมณ์และการดูแลสุขภาพจิตใจ เพื่อไม่ให้ความโกรธมีผลกระทบในระยะยาว

เกี่ยวกับผู้เขียน
Kumi Toda
กรรมการผู้จัดการบริษัท อะดอดคอมมูนิเคชัน จำกัด และผู้อำนวยการสมาคมการบริหารจัดการความโกรธแห่งประเทศญี่ปุ่น ผู้นำการฝึกอบรมและวิทยากรในหัวข้อ "การสื่อสาร" ให้แก่หน่วยงานราชการและบริษัทเอกชน อาทิ บริษัทยา บริษัทการค้าทั่วไป บริษัทโทรคมนาคม เป้าหมายผู้รับการอบรมมีตั้งแต่พนักงานใหม่ ผู้จัดการ หัวหน้างานทั้งหญิงและชาย ตลอดจนผู้บริหาร ประสบการณ์หลายสิบปีในฐานะวิทยากรทำให้เธอมีชื่อเสียงและเป็นผู้เชี่ยวชาญด้าน "การใช้ถ้อยคำ" บนพื้นฐาน "การบริหารจัดการความโกรธ" “การสื่อสารเชิงรุก" และ "หลักจิตวิทยาของแอดเลอร์" จำนวนผู้เรียนรวมทั้งหมดกว่า 220,000 คน อภิปรายในงานที่จัดโดยสำนักพิมพ์ขนาดใหญ่ ออกรายการโทรทัศน์ และมีส่วนร่วมในกิจกรรมอื่น ๆ อีกมากมาย รวมทั้งเป็นผู้เขียนหนังสือ “เทคนิคพูดพร้อมใช้ สื่อสารกับใครก็แฮปปี้”

รีวิวจากผู้อ่าน (คลิกอ่านฉบับเต็ม)
บางครั้งเวลาก็ช่วยบรรเทาความโกรธที่ค้างคาในใจมานาน เมื่อความทรงจำเลือนราง อารมณ์ขุ่นมัวก็ลดลงตามไปด้วย